„Oszukani, porzuceni, nieugięci!
Opluwani, poniżeni i wyklęci!
Pozbawieni swoich domów, swojej ziemi!
Poszli walczyć, żeby zginąć, albo zmienić!”
[…]
„Ich wartości to Ojczyzna i bezcenny honor,
tlą się zgliszcza Polski, lecz te serca dalej płoną.
Znaczyli ostatnie piętno na gołym betonie skronią,
niezłomność i wiara były ich ostatnią bronią.”
[…]
„Nie ma nikt na świecie domu jak my mamy,
Jest zielony w lecie, w zimie śnieżnobiały,
Mamy dach z gałęzi, z mchu miękkiego łóżko,
Lampą jest nam księżyc ponad leśną dróżką.”
Zacytowane wyżej fragmenty wierszy i piosenki to tylko niewielka część słów, jakie zostały wypowiedziane i wyśpiewane podczas apelu, jaki 2 marca bieżącego roku odbył się w naszej szkole w ramach obchodów Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Było bardzo uroczyście- wspólny śpiew hymnu państwowego, ceremoniał wprowadzenia i wyprowadzenia sztandaru szkoły, nastrojowa poezja i pieśni oraz prezentacje multimedialne nawiązujące do niełatwych kadrów historii naszej Ojczyzny, wyznaczonych ramami dat: 1944- 1963. To właśnie w tych latach walczyli żołnierze-bohaterowie, którzy najpierw stawili czoła niemieckiemu okupantowi, zaś po zakończeniu II wojny światowej nie pogodzili się z faktem, że realną władzę w Polsce sprawują czerwoni najeźdźcy, którzy 17 września 1939 r. zadali nam zdradziecki cios w plecy.
Podczas apelu prowadzący wypowiedzieli znamienne słowa:
„Dziś walczymy o to, aby w końcu przestali być Żołnierzami Wyklętymi, byśmy mogli ich nazywać już tylko Żołnierzami Niezłomnymi. Aby przywrócić im należne miejsce w świadomości następnych pokoleń. Aby mogli spoczywać otoczeni czcią żołnierzy antykomunistycznego podziemia, żołnierzy II konspiracji niepodległościowej.
[…]
„Przede wszystkim niepodległa Rzeczpospolita musi wydobyć tysiące z nich ze wszystkich bezimiennych dołów śmierci na terenie całej Polski, a także dawnych Kresów Rzeczypospolitej Polskiej.”
Apel, który się odbył w naszej szkole oraz duże zaangażowanie uczniów i nauczycieli w jego przygotowanie dowodzi, że pamięć o Niezłomnych Bohaterach stale żyje w świadomości młodych ludzi.